Terug in de tijd

Maandag 18 april.

Vandaag een overvolle dag. Echt geen kans om te gaan wandelen maar er zit nog wel een tocht in mijn hoofd die op papier mag. Deze van een maand geleden....

Zaterdag 19 maart.

De RET tocht hebben we al een aantal keren gelopen en wij vinden het een fijne tocht.
Niet te ver van huis. Goed georganiseerd. Vorige jaren vonden we er verrassend veel natuur in zitten voor een stadstocht.

Vertrek was gepland rond 08.00, op tijd uit bed om pannenkoeken te bakken voor onderweg....ik voelde me best belachelijk want bij een stadstocht zijn er over het algemeen voldoende mogelijkheden om iets te eten te krijgen.
Maar goed. Afspraak is afspraak. Ik bak de pannenkoeken en om 08.10 vertrekken we.
Niet naar de Kleiweg zoals andere jaren maar naar de Waalhaven daar is dit jaar de startlocatie.
Even over negenen vertrekken we voor 25 km door Rotterdam.
Ik hou van die stad.
We lopen langs het Dokhavenpark, in de richting van de Nieuwe Maas en mogen dan door de Maastunnel, uit de tunnel over de Parkhaven (langs de Euromast) linksaf, lopen we paralel aan de Westzeedijk, best een heel lang stuk maar er valt genoeg te zien, richting Delfshaven.
Dat is volop jeugdsentiment. We lopen langs bekende plekken en halen herinneringen op.
Vanuit Delfshaven lopen we de Aelbrechtskade op. Weer een heel lang recht stuk maar ook hier weer genoeg te zien.
We zien eigenlijk nauwelijks medelopers of ze vallen niet op in de drukte van de stad.
Aan t einde van de Aelbrechtskade gaan we rechts Beukelsweg/Beukelsdijk op.
Het is een hele andere route dan voorgaande jaren maar we genieten volop.

We lopen door de stad. Eigenlijk om het centrum heen Elma heeft de routekaart in haar hand en ik volg de pijlen, de tocht is heel goed uitgezet maar ik heb een afwijking en wil de hele tijd links richting het centrum 
Op een gegeven moment lopen we achter Centraal en het valt ons op dat dat zelfs van de achterkant erg mooi geworden is.

Voor mijn gevoel schiet het qua kilometers niet erg op maar we lopen vrolijk door tot 11.00, we drinken een kwartiertje koffie en ik vergeet te eten.

Onderweg is het een feest van herkenning.We lopen langs de kubuswoningen, het reuzenrad, het Witte Huis, De oude haven, Spanjaardsbrug,  het oude Tropicana, de Willemsbrug.

het Noordereiland vanaf daar lopen we een stukje op met 2 heren en een dame die ons dingen over Rotterdam in de Oorlog kunnen vertellen die we niet wisten.
De heren zijn gezellige praters en zo zijn we al snel bij Hotel New York.
Het is nog geen tijd voor een stop, achteraf hadden we hier wel de tijd moeten nemen voor een lekkere lunch want later op de route is er niet veel gelegenheid meer om iets te eten en dan komen die pannenkoeken toch van pas.
Over de Hoerenloperbrug langs Fenix over Katendrecht naar de Maashaven.

Hier kom ik mezelf tegen. Niet gegeten en weinig gedronken.
Ik eet een pannenkoek en probeer iets te drinken, koud water en ik heb het al best koud. Mijn maag protesteert.Wanneer leer ik dat ik moet eten voor ik honger krijg.
Snel verder en we spreken af dat we de eerste beste gelegenheid om iets te eten zullen pakken.
Langs de Maassilo richting Zuidplein, genoeg te zien en genoeg om over te praten.
We ontzien het op Zuidplein binnen te gaan om daar even wat te eten en lopen door. Te druk.

Net voorbij Zuidplein is een soortement kroegje waar we toch wel verwachten iets te kunnen eten maar nee, alleen drinken.
Dan maar Cola en onze eigen boterhammen. Raar maar t is niet anders.

Ik maak hier geen vrienden, een van de andere gasten verteld dat hij toen in Rome eens heel ver gelopen heeft. Om mijn vraag of hij toen een fontein tegen kwam kon hij niet lachen....
Snel weg hier. Naar het Zuiderpark, Dorpsweg over, een stuk door Charlois waar ik het best zwaar heb. Pijn in mijn linker been, ik ben niet vooruit te branden. Bah...nog redelijk onverwacht bereiken we toch het eindpunt.

Het was een hele andere tocht dan voorgaande jaren.
Ik heb er ontzettend van genoten. Het voelde niet zo zeer als wandelen meer als toeristische route maar de kilometers tellen toch.
Voor herhaling vatbaar!

Als ik thuis ben voel ik wel dat ik heel de winter niet echt gewandeld heb, de verste afstand was gok ik zo'n 8 km.
Ik heb stijve benen en ben echt moe.
Na het eten rol ik op de bank en slaap ik als een blok.
De volgende ochtend ben ik ook nog redelijk stram (en heb ik de hele dag honger...) maar in de middag ben ik gewoon weer fit.