Terugblik op de 100e Nijmeegse Vierdaagse, deel 1

Mijn voorbereiding was verre van optimaal, ik voelde me al een tijdje niet topfit, waarschijnlijk omdat de schildkliermedicatie waar ik al heel lang goed op functioneer niet meer leverbaar is en ik dus een ander medicijn moet slikken wat niet zo goed bij me past. Ik ben niet de enige die hier last van heeft dus niet zeuren gewoon doorgaan.

De rest van de wandelaars was zaterdag al naar Nijmegen vertrokken, ik vertrok zondagmiddag pas omdat we zaterdag nog een (iets te) gezellige bbq hadden.
Henk & de kinderen brachten me op het station van Roosendaal en zwaaiden me vrolijk uit, ik ben niet zo goed in afscheid nemen dus begon het al met een zonnebril momentje voor moeders.

En dan ben je 47 en reis je voor t eerst in je leven alleen met de trein.
Best relaxed....brood, koffie, yoghurt, lekker tijdschrift en een beetje weg dromen, ik zou het geen straf vinden om vaker zo te reizen.

Halverwege wordt het drukker in de trein, ik probeer in te schatten wie er allemaal onderweg zijn naar Nijmegen, over de dames achter me twijfel ik niet, ze hebben het over een speciale manier van veters strikken, help...zie je wel ik ben slecht voorbereid want ik strik mijn veters nog steeds zoals me dat op de kleuterschool geleerd is, er schijnen op You Tube serieus filmpjes te zijn waarin je kunt leren hoe je je veters anders kunt strikken zodat de druk op je voet anders is en je  minder last hebt.
Nooit bij stil gestaan en nooit gemist ook dus.....lekker laten gaan.

Een gezellige groep jongeren met blikken bier en een gitaar stapt de coupe binnen die gaan niet op te lopen maar om te feesten en ik kan ze geen ongelijk geven.

Op het Station in Nijmegen is het een compleet mierennest, ik zie heel veel wandelaars met een shirt van de Sterwandeltocht in te trein stappen daar snap ik niks van, die moeten of wandelen of in Nijmegen zijn later hoor ik dat alle wandelaars die de afgelopen week vanuit de provinciehoofdsteden naar Nijmegen gelopen zijn nu verzamelen in Elst en vandaar gezamelijk naar Nijmegen wandelen.
Ik hobbel maar met de massa mee in de hoop snel buiten te staan.
Snel is een vergeefse hoop maar vooruit ik ga op zoek naar Elma, WJ en Niels zoals de rest van Nederland op zoek is naar Pokemon.
Ik heb ze al snel gevonden en na een drankje is het tijd om naar de Wedren te gaan.
Het meisje wat de mensen met 40-C van een scanbandje moet voorzien begrijpt het helemaal en ik ben dan ook zo aan de beurt.
Scanbandje, Startkaartje en een voucher om de Goodie bag op te halen het is allemaal zo gepiept.

De Goodie Bag is dit jaar niet zomaar een lullig papieren tasje met wat folders, pepermunt en blarenpleisters maar ter ere van de 100e is het een hele serieuze rugtas in de kleuren van de moderne vierdaagse, rood, wit en blauw.
In de tas zitten de gebruikelijke folders, blarenpleisters, pepermuntjes, ontbijtkoek maar ook een vierdaagse pin, mooi ding, ik denk niet dat ik hem ooit zal dragen maar t is een mooie herinnering.

Als we alle vier ingeschreven zijn is het tijd voor bier....het feest op de Wedren is al in volle gang en we zijn getuige van de intocht van de Sterwandeltocht en Wipneus en Pim maken er een mooi feest van.
Ook krijgen we iets mee van een minuut stilte voor de slachtoffers in Nice maar het hele plechtige van dit moment ontgaat ons in het feestgedruis.
De marsleider opent de 100e vierdaagse officieel.

Het is een mooie avond en we hebben het voornemen om dit jaar wel een keer naar het vuurwerk op de Waalkade te gaan kijken maar net als alle jaren komt het er weer niet van.
We liggen al op tijd in bed maar slapen lukt me nog niet erg, dat geeft eigenlijk niks want morgen "hoeven" we toch nog niks.