Wat ik gister verkeerd gedaan heb weet ik niet of eigenlijk toch wel.
15 km lopen met alleen 2 pepermuntjes mijn zak is gewoon dom.
Ik had een flesje water en iets te eten mee moeten nemen.
Dat had me zeker weten de helft aan spierpijn gescheeld.
Drinken en wandelen is voor mij zo lastig. Een goed tempo vasthouden en dan drinken lukt me bijna niet.
Dus spierpijn. Toch wil ik naar buiten. Lopen. Henk wil om het eerste stuk mee lopen en halverwege verder gaan met zijn eigen rondje.
Hij loopt niet mijn tempo maar ik pas me aan. Langzaam opstarten is met spierpijn geen slecht idee.
En -ook positief- als we minder hard lopen is het makkelijker om te drinken.
Dus waterfles mee en die moet leeg voor ik thuis ben.
Zoals gezegd een langzame start.
Na ongeveer een kilometer lopen we twee ĺbekenden tegen het lijf, die lopen gezellig een eindje mee. Het tempo blijft laag.
Net voor zij (& Henk) afslaan begint het te sprikkelen even twijfel ik maar nee...van regen is nog niemand wat overkomen dus gewoon stappen.
Na het tunneltje twijfel ik....rechts voor de lus van 5 km of links (dat heb ik nog niet eerder gedaan, geen idee maar ik vermoedt dat dit een kortere route is) omdat mijn benen niet lekker voelen ga ik links even denk ik nog zal ik nog een stukje afsnijden maar het is wel heel erg minimaal wat ik dan loop dus kom op!
Fijn fietspadje, loopt lekker.
Ik word ingehaald door bekende fietsers die houden in en fietsen zachtjes met me mee.
Niet best voor het tempo maar ongemerkt ben ik bijna thuis.
Een klein uurtje gelopen.
Goed te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten